Sana yüreğimi vermiştim
Sevdamsın demiştim sana ömrümün son deminde
Kalbimden herkezi senin için silmiştim
Bir tek sen vardın bana bakan gözbebeklerimde
Görmez olmuştu gözüm hiç kimseyi
Sen vardın hayat için aldığım her nefesimde
Gecemin GÜNEŞ'iydin, parlayan yıldızım
Kalan ömrüm geçsin istiyordum hep seninle
Sana yazıyordum yüreğimden kopan nağmeleri
Güne başlıyordum hep senin isminle
Bazen tatlı bir hayalin olurdu
Bazen sarhoş olurdum gizem dolu sesinle
Ve birgün yalan uğruna bitiverdi
Kahreden geceler hakim şimdi yüreğime
Güneş'im battı birdaha doğmaz bilirim
Geceden karanlık başlıyorum her güne
Böyle bir acıyı kaldırırmı bilmem
Zavallı kalbim ömrümün son deminde
Doğmayacak bilirim başka GÜNEŞ
Artık birdaha ömrümün son deminde
Y.Tarihi 29-08-2002 saat 15.45
Salih ÖzalaşanKayıt Tarihi : 29.8.2002 18:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!