GEÇEMEN GÖNÜL(401)
Ağlayıp sızlayıp yorulma boşa
Kaderin önüne geçemen gönül
Alnına yazılan gelirmiş başa
Kendi kaderini seçemen gönül
Bir yâre ömrünü verirsin mehir
Kan ağlar gözlerin olur bir nehir
Bazen bal gibidir, bazen de zehir
Aşkın badesini içemen gönül
Yâr seni düşürür halden hallere
Karışır gözyaşın coşan sellere
Benzersin dalında solmuş güllere
Yaz bahar ayında açaman gönül
Olsan da bahtına kadere kızan
Var mı ki kaderin hükmünü bozan
Ya şair olursun, ya garip ozan
Kaderden talihten kaçaman gönül
Kayıt Tarihi : 5.8.2025 17:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!