GECEME KONUK OLMA
Sözün öyle ağır geldi ki
canımın içi
Sandım dağ devrildi üstüme,
Oysa ben bilerek
ve isteyerek
hiç bir kusur işlemedim
hiç bir dikenli söz söylemedim
ne bir dosta ne sevgiliye
ömrümün hiç bir gününde
yalnızca seherde gül koklar gibi
beşikte bir bebeği okşar gibi
yürek ipiltileriyle yaklaştım gönüllere...
Sevgiliye inanmaktır ilk adımı aşkın
yanmaktır her şeyden önce
yanarak kül olmaktır keremce
sevgilinin yüreğine bıraktığı ateş dalgalarıyla,
Donanmaktır doğanın ve yaşamın
en içli duygularını
ve kaynaşmaktır ten tene, can cana
sevgilinin bütün varlığıyla...
Oysa benim
aşktan başka ne servetim varoldu önümde
sırtımı dayayacağım
ne ciğerlerimi besleyecek nefesim
ne de yaşamı savunabilmek için
ölüm taburlarına karşı
sırt verip yaslanacağım dağlarım,
Yüreğimi söküp sunmuşum sevgilime
yurdum yuvam
dünüm ve yarınım
onun gönlünün has bağıdır
benim bu dünyada tek sığınağım...
27/7/2013
Mehmed SarıKayıt Tarihi : 27.7.2013 09:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)