Sûal’ler yıkıyor bende ki beni
Eziyor kalbimin bak her yerini
Rüzgar’ların serti aşkın en derini
Parçalar aklımı beynim buz tutar
İçime acılar serpilir yatar
Lokomotif gibi hep katar katar…
Sessizce öfkeler bende birikir
Ellerim temizdi şimdi bütün kir
Raks eder beynimde kötü her şekil
Pes etti umutlar sende git çekil
İçime bırakıp kendi kendini
Lazım olsam yıkar bu aşk bendini...
Sonra cennet’teyiz etraf gülistân
En ücrâ köşeler kurtulmuş yastan
Rüya bile olsa mutlu et beni
Paslı dudağıma kondur bûseni
İsmin kalsın cismin olsa da uzak
Leyli vakitte doğ, yüreğime ak…
Kayıt Tarihi : 4.10.2010 19:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!