Ne kadar acı ki insan sevdiğini toprağa teslim etmesi bir daha onu görememesi...
Ellerinin arasından kayıp gitmesi bir daha sesini duyaman ayak sesleri olmadan...
Büyüdüğün sokaklarda gezmemesi akşam olduğunda evin kapısını çalmamasını...
Kurduğun hayallerinin yarım kalması canının yarısını kaybetmen o olmadan yaşayamaman...
Ben büyümeyi hiç sevmedim sen olmadan ne gecemi ne gündüzümü nede yarınlarımı...
Benide alıp gömseler yanına ben geldim desem yoluma ışık olurmusun...
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta