Sen benim ardımda iz bıraktığım çakıl taşlarımsın.
Sen benim denize döktüğüm kumdan kalem.
Ve sen sureti belirsiz mahlukat.
Benim değersizlik abidem ve yıkık viranemsin.
Kelimeler sessiz ve bana ait hepsi.
Sen yalnız ve yalınayak yürümeye devam et.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta