Gecem Ağliyor Şiiri - Yusuf Korkmaz

GECEM AĞLIYOR

Güneşin önüne set çeken bulutlar

Belliydiki geceme misafirdi,

Patladı ha patlayacak,

İsyan haykırıyordu bulutlar.

Sol yanımda sakladığım yüzün

Gecemi aydınlığa boğarak

Karanlığı kovmak için

Sıcak kıvılcımlarıyla

Penceremde camları titreterek

Geceme düştü.

Titriyordu bedenim,

Alacakaranlık

Seni benden alacak diye;

Gecem hüzünlü, gecem ağlıyor.

Seni saklamak için

Yatağa uzandım;

Çaresizdim!

Hangi yastık alacaktı

Boynumun ağrısını.

Hangi yorgan dindirecekti

Ayaklarımın üşümesini.

Yastığım saklayamadı

Gözlerimin yaşını.

Kayboldun, yoksun şimdi sen

Söyle!

Hangi sevgi durdurur

Yüreğimin acısını.

Gecem karanlık

Bulutlar dört bir yandan saldırıyor,

Şimşekler gecemde patlıyor,

Hedef tahtası gibi acımasız oklar

Bedenimde şaklıyor.

Gecem hüzünlü, gecem ağlıyor.

14.02.2010

Yusuf KORKMAZ (Kızılkale) çanakkale. geyikli