Ay geceyi aydınlatmıştı.
Sen ise yüreğimi.
Sensiz zifiri karanlık olur, görmez gözlerim.
Yüreğimin sessiz feryatları arşı inletmişti.
İrkildi tüm yaradılanlar.
Soldu güller, şarkı söyleymez oldu bülbüller.
Kelimeler tükendi anlatamadılar derdimi.
Uzat bana elini.
Bitsin artık içimdeki bu çaresiz hasretlik.
Kayıt Tarihi : 22.12.2022 11:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!