Gecem Şiiri - Mevlüt Harmankaya

Alternatif afili bir kelâm lâzım sensiz geçen senelere
Aklım almıyor gecem gelirim derdin, derdim yağmurlu cümleye
Kısır sonbahar geçti de gecem gittin, gittim zamanı iterdim
Sana sensizlik dolu, taşamamış bir yığın paslı kap getirdim

Ömür, ecel; mazi ve müstakbel hep bir sadece bizler bihaber
Hüsnü zannım zatını, gecem halveti, gaflet mükerreri sever
Toz konduramam asla gecem sabretme, gelenin ardından el et
Ölmemen lâzım biraz gayret, kör makas, çilek kokan hâkimiyet

Nasıl da bindin o dar kapılı sahte otobüse, geleceğe
Yüzünde aldığın tek bir ödünç gülüş, parçalı gecem elinde
Şems son verdiren gecem mavi buluta, acz içindeyken ben değil
Dalgalanır, bendeki zaten bende de yüzündeki sen sen değil

Tezatlar diyarında esaret altı zatları ağlatanlar var
Camına vurmazsa poyraz penceremdeki gecem hangi hiçe yarar
Lütfet lâl etme yâri, ay ışığıyla gitme gecem bu defa kal
Çekinme bir çırpıda damarlarımdan bende kalan yarını al

Akordu bozuk çınlar kulak ardında yanık düşler kafilesi
Bildiğin her şarkının gecem olacak ilelebet kafiyesi
Ak sakallı pak gecem, bak geçtin işte benden, ay ışığı versen
Kaf dağının ardını keşke bir sevsen, gelip aklımı öldürsen