Kulağımda bir gece böceği uğultusu,
Sadece ben varım ve gece…
Yıldızlar bu gece kayıp,
Dinliyorum kara göklerin sesini.
Ne çok şey anlatıyor bu gece,
Örtülü bir hayat…
Simsiyah.
Herkes saklanmış karanlığına,
Her acıyı,kederi,
Çekiyor içine gece…
Gece soğuk içimi üşütüyor,
Gece zalim yalnızlığımı hatırlatıyor.
Hayatın tam ortasında sehere zaman kala,
Kara düşler katıyor buz gibi,
Yüreğimin sıcak kalan odalarına.
Zaman akıyor ve gece de bitiyor…
Soğukta olsa ateş istemem,tefekkürle ısınayım
Yalnızlığımı biliyorum ve çaresizliğimde Hak’ın varlığına eriyorum.
Ne çok şey anlatıyorsun bu gece,
Sen insanlığa aldırma ne çok ışık katsalar da yapına,
Sen gecesin….
Ben de O’nu bulduran.
Sen Zişansın…
Sessizlik olsa da nefesin,
Karanlık olsa da gönül evin,
Sen gecesin ve Settar adının en güzel tecellisisin.
Kayıt Tarihi : 7.10.2011 15:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!