Bir zindan içinde boş ve anlamsız
Umutsuz çaresiz kalıyor gecem
Sessiz bir uğultu, bu ne zamansız
Beni dertten derde salıyor gecem
Bozulmuş saat gibi sessiz ve durgun
Uykudan uyandım perişan yorgun
Her köşe bucakta bir soygun vurgun
Mevsimler ömrümü çalıyor gecem
Gün dogmadan önce yıldızlar akar
Kimini dert yakar kimini efkâr
Bak şu yüreğime sanki ateş nar
Hep senden bir ilham alıyor gecem
Sonsuz bir boşlukta zifir karanlık
Son bulursun bir gün belki bir anlık
Hayat param parça darmadağınık
Yavaş, yavaş açıp soluyor gecem
Söylersin Âlim’im tutar günlüğüm
Arındı içimden tüm kötülüğüm
Sen değilsin sanki o son gördüğüm
İlhamı’nı senden buluyor gecem.
27.02.2003 PERŞEMBE
Bekir AlimKayıt Tarihi : 30.6.2007 20:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!