*Geceleyin Ölür Şairler

Geceleyin ölür şairler
Ansızın karanlık bir gece
Son nefeste kalemle son hece
Uçurumdan düşer beraber

Geceleyin ölür şairler
Kimsesiz bir sema altında
Şiirler kimsesiz, kimsesizdir veda
Her ceset kendi naaşını defneder

Geceleyin ölür şairler
Acılar içinde inleyerek
Belki mutluluğa son çeyrek...
Yıldızlar söner birer birer

Korkunç yüzleri ıraktır gözden
Geceleyin ölmekte şairler
Çaresizce ruhu terkeder
Kederden harap olmuş ten

Geceleyin ölür şairler
Yarım kalan kalemler kırık,
Kiminin sayfası karanlık...
Gidenler bir daha dönmek ister

Geceleyin ölür şairler
Ansızın karanlık bir gece
Son nefeste kalemle son hece
Uçurumdan düşer beraber