Geceleyin Bir Ayna Önünde Oyuncuları Düş ...

Sevdanın dilini biliyorlar. Gıcırdatıyorlar
Onüç dişi de
Sırıtarak çiğnerken senin zarif etini. Kamçılıyorlar
Arzulu tenini ve yılgınlığını, çıplak oburluğunu etin.
Geçti artık sendeki aşkın demi, hem sözde hem sazda
Ki benzerdi hırçın kedinin solumasına
Ve dilin huysuzluğuna.

Hiç yalan söylemeyen
Bu boz bakış, çıplak ten ve kemik.
Bırak öpsün ıslak dudaklar. Hiç kimse
Seçmeyecek salyaladığın kadını.
Şimdi korkunç bir açlığın saatidir.
Çek kopar yüreğini, kan tuzunu, gözyaşlarının yemişini.
Çek kopar ve hırsla tıkın!

(Zürich, 1917)

James Joyce
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
“Pomes Penyeach”den (1927)