Karanlıklar eski duvarlar gibi
Yıkılır yeryüzüne
Tül perdeler ardına çekilir yaşamalar
Derin bir sessizliğe bürünür
Gün boyu inleyen kaldırımlar
Bir ben bozarım keyfini kaldırımların
Sabahlaradek boş kaldırımları
Bir ben adımlarım
Fısıltı halinde rüzğar
Ağaç dallarına aşkını ağlar
Yapraklar sevinir yapraklar kıpırdar
Bense boş kaldırımları adımlar
Sensizliğimi gömmek isterim içime
Gözlerimde bir yığın yağmur bulutu
Ayaklarımın altında kaldırımlar
Gözlerim karanlığın gözlerinde
Seni düşünürüm özlemler içerisinde
(1965 Ankara)
Mehmet KındapKayıt Tarihi : 9.3.2006 11:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!