Gecelerin Pususu Şiiri - Hüsniye Yigit

Gecelerin pususu
Yine uykuma tuzak
Ciplak ayaklarima batan...
Atesli dikenlerdir
Sen olmayan düslerim

Kan agliyor be bue yürek
Sen durmus
Yüregine bir mizrab gibi
Batan
Beynini durakiz hücreleyen
O asil bildigim
Kan kirmizisi Canindan
Akan
Kibirden caka satiyorsun

Ah be morfin bakislim
Oysa bilmezin sanki
O mechul,kara sokaklarda
Cöpteki Kediyi dahi
Allah tarafindan yaratilmisligin
Kutsal hikmete sahip
Iste o kadar
Sevilmeye deger...

Oysa duymazsinki
Sevdigin ben...
Sonsuz yanginlara saldigin..
Sensiz sürgün mübtela kabuslara

Yikilir durur yüregindeki insaat
Buhranlar yorganidir
Yastigi cuvaldiz
Bilmezsinki sensiz
Asinda suyunda bi´telas

Oysa anlamazsinki
Dilberin...
Düsledigi Sevdaya
Ömrünce aslinda
Ümitsiz aradigi
Aska gebedir yüregi

Gel´be Esmerim
Aydin görüslüm
Aydin bakislim
Yaktirma bana günesin
O kizil balcigini

Dindir artik
Aslinda yikinti
Kibirini
Unutki
Annenden gördügün
Sevkati sana sunayim

Basini titreyen
Yanan bagrima
Dayaki...
Yaslaki sevgilim
Cocuk basini seveyim...! !