Gecelerin İsyanı Şiiri - Yenal Karavelioğlu

Gecelerim yalnız geçer
Paylaşır isyan kollarımı
Sensizlik huzur bırakmaz içimde
Yakar içimi için için hasretin...
Seni düşünürüm,
Menekşeler gibi açarsın, gecenin ortasında.
Ne isyan kalır, ne de hüzün yüreğimde...

Yokluğun geceleri daha bir yakar içimi,
Ağlayamam, boşaltamam göz pınarlarımı
Kurur hasretinden gönül bahçem
Yokluğun okyanus olur
Dalga dalga vurur kara sevdan benliğimi.

Sabah olmak bilmez, çakılı kalır zaman,
Yokluğun geldikçe aklıma,
Ayazda kalmış gibi titrer bedenim.
Aşkın gönlümü, hapseder kara zindanlara
Vurur zincirlere, prangalar gecelere bedenimi.
Sabaha ermez gözlerim...

Sabah bir olsa kavuşurum sana
Zaman bir geçse, aydınlığa kavuşsa gözlerim
Kardelen gibi açılır yüreğim aşkına,
Öyle bir severim ki, öyle bir sarılırım ki!
Doyumsuzca yaşarım seni...