Hep hüzün kokar nedense geceler yalnızlıkta,
Yazılanlar isyana dönüşür;
Çığlık, çığlığa
Sevgililer,
Gecenin koynunda ağırlanır aşkla!
Gece hep karanlık olur, okyanuslar gibi derin,
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
