Sevmezdim hiç geceleri...
Karanlıktı
Yalnızlıktı
Sessizdi
Gizemliydi
Ve... bitmezdi hiç
Sanırdım;
Güneş hiç doğmayacak
Süzülmeyecek ışık
Pencerelerden içeri
Bu yüzden
Sevmezdim hiç geceleri...
Geceleri;
Bir dost sevdirdi bana
Artık zaman dilimleri;
Ondan önce
Ondan sonra,
Ve...
Onunla...
Anlamayı
Anlaşılmayı
Ne kadar özlemişim meğer!
Kalabalıklar arasındaki
Yalnızlıkları
Kahkahalar arasındaki
Hüzünleri, acıları...
Anlayabilmek
Anlatabilmek
Paylaşabilmek
Ne güzelmiş meğer
O' nun geldiği saatlerde
Bir güneş sarıyor pencereleri
Yüreğimdeki yalnızlık
Korkup siniyor bir köşede.
O'nun çıkmasını bekliyor,
Tekrar yerleşebilmek için yüreğime
Yüreğimde açan güller
Zamansız olsa bile
Ben gülü seviyorum
Zamanı değil!
Bana gülümseyen gözler
Zamansız olsa bile
Ben gözleri seviyorum
Zamanı değil!
Ve...
Artık
Çok seviyorum geceleri
Kayıt Tarihi : 17.5.2003 11:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!