Hani Elif yazardın gecelerin gönlüne
Deryalar sükût edip kalemini dinlerdi
Yıldızlar gözlerinden nur alırdı o demde
Ve Elif'le başlardın yine bir taze güne
Geceler tükenmenin azâbıyla inlerdi
Ateşler mürekkebin hasretiyle yanardı
İs olup da hokkana dolmak için sultânım
Elifler mazi olmuş saadeti anardı
Bir hicret sonsuzluğu gizleyen zülfesinde
Çağlardı çağlar boyu gönlümdeki ummânım
Elif'in her noktası dönerdi kainâta
Duydukça seher vakti bülbülün nağmesini
Semâzen vecdi ile kaybolurdu noktalar
Gözlerinden dökülen Elif'in etrafında
Beklerdi mısra mısra yazılan aşk sesini
Bir Elif görmek için yükselen minâreler
Teselli bulurlardı ezanda Eliflerle
Kapanırdı gizlice gönüldeki yâreler
Vuslatın âh ettiren o şevk ü tarâbıyla
Ateşlere düşerdi sermest o pervâneler
Yine bir Elif çekip şu sînemi dağla gel
Görmeyen gözlerimde Elif Elif çağla gel
Gönlüme sevda adlı kaldırılmaz dağla gel
Esîr-i aşkın eyle, hem ruhûmu bağla gel
Benim için Allâh'a hem yalvar, hem ağla gel
30 Ekim 2000
Ekrem KaftanKayıt Tarihi : 10.11.2000 17:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kutluyorum şairi
Saplantı: Kişinin, etkisinden kendini kurtaramadığı yersiz saçma düşünce, sabit fikir, fikrisabit, idefiks. Belli bir düşünce ya da yararsız bir eylem üzerinde direnme biçiminde kendini gösteren ve engel olunamayan içtepi.
Bir kimsenin saplanmış olduğu ve kendini kurtaramadığı yanlış düşünce.
ALLAH ŞİFA BAHŞETSİN!
Müslüman tartışır, kavga etmez. SELAMETLE der, işine bakar.
S E L A M E T L E ...
artık yeniliklere açılın adminler
TÜM YORUMLAR (10)