Gecelerin Farkı Şiiri - Yaren Atahan

İlk gecemizdi senle her karanlık böyle renkli değil ki
Güneşi birlikte doğurmaya karar verdik gözündeki ışıltı gecemizi aydınlatınca
Sohbetin sonu gelmedi unuttuğum çocukluğumun her detayını anlattın
Hafızamda tek güzel anı barındırmadığım geçmiş meğer ne tatlı
Derken sustun başın omzuma düştü çocuk kadar masum
Rahatsız olma istedim seni öylece bıraktım
Çok geçmeden kabus görmüş misali kan ter içinde uyandın
Karşında sessiz seni izlerken görünce derin bir nefes aldın
Gittin sandım korktum derken sesinin titrekliği deşti yüreğimi
Anladım ki hayatımda baki olmasanda sevdan kalbime işledi
Son karanlığımızı gün ışığında yaşattın aylar sonra
Bak gözlerime ışığı göremezsin dediğinde körlükle tanıştım
Resmini çizdiğin çocukluğumdan geçtim önümü göremedim
Hatırlar mısın beni almaya geldiğinde olmazdın arabanın içinde
Bulutların üstünde uçar adım koşarken sana
Canım hoşgeldin diye sürpriz yapar arkalardan bir yerden
Gelir sarılırdın hiç bırakmayacak gibi boynuma
Hatırlamazsın bir bana değildir ki bu heyecanın
Ama ben yalnız sende yaşadıklarımı unutmadım
Senden sonra karanlıklar tek düze geçti yine
Kimse olmadı ki ne gecemi aydınlatsın ne günümü karartsın
Sen çok başkaydın yerine kimseyi koyamadım