Şu geceler bir şiir olsa,
Karanlığın içinden bir ışıkla dünyaya,
Uzun uzun mısralar dökülse üstümüze,
Belki bozulur bitmeyen suskunluğumuz.
Herkes bir ağız olsa,
Kurtulsak başı boş dilimizden,
Fırlatıp atsak şu ağır yüklerimizi,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta