Gecelerin Adamıyım Şiiri - İsimsiz Koruyucu

Gecelerin adamıyım ben

Sadece sigaramın ateşini görürdüm artık rüyalarımda
Kül düşerdi burnumun ucuna
Uyanırdım kimsesizce
Gün görmezdi gözlerim artık
Geceyi severdim yıldızların birlikte buluştuğu anları
Her gece başka bir yıldız olurdum
Çıktım yine yollara sigaramın ateşi belirdi karanlıkta
Külleri yavaş yavaş döküldü eskimiş pabuçlarıma
Etrafıma bakındım kimsesiz,sessiz
Bir oh çektim ve kaldırdım yüzümü göğe
Biliyordum nezaman baksam ordalardı
Bırakmazlardı beni yalnız
Üzüldüm dinlediler,kaçtım geldiler,kızdım küsmediler
Pervasız karanlığıma yansıttılar ışığını
Ne eskimiş pabuçlarımı gördüm,ne kimsesiz olduğumu hissettim

Gecelerin adamıyım ben
Elimde sigaram üzerimde yıldızlar....