Gecenin bir yarısı, musluğun damlama sesine benzer,
her çarptığında tokat gibi iniyor anıların.
Sensizliğe kolay kolay alışamayacakmışım gibi,
korkuyla tedirginlikle titriyor ayaklarım.
Ben hiç alkol kullanmadım. Ama sarhoşluğu iyi bilirim.
senin tenine değmiş bir parça kumaş ile çok sabahladım.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta