Hatırlarım bir gece bir yokuşta durmuştum
Kitaplarım bir de büyük umutlarım vardı
Yalan oldu hepsi, ne garip öldüm anlayamadım
Siz ne kadar öldünüz, böyle yokuşlarda
O geceyi geçirmek için dövündüm, çırpındım
Sen sustun benim umudum kanadı
Güzel kelimeler, solgun yüzler, aşklar aşıldı
Ölümdür bu aşkın kafiyesi dağlara falan denk gelir
Sen uzaklaştın benim günlerim gecelerim kanadı..
Kayıt Tarihi : 15.5.2021 16:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!