Gecelerim Dilsiz Şiiri - Orhun Basat

I
Kimsen ya da her ne isen
Sol yanımdaki sızılardasın hep
Hüzünlerimi mayalıyorum seninle
Hoşuma gidiyor..
Sen de ölüyormusun geceleri benimle
İçim öyle diyor..

II
Bir özlem çiziyor gecemi ince yerinden
- sen gibi -
İçimden ağlara sürüklenen
Balık sürüleri geçiyor
Derinden
İçimin en yoksul yerinden..

Şeytan sofralarında açlığım..

III
Güne çalıyor gözlerim
Uykuyu sıyırıp göz bebeklerimden
Yalnız gezinmelerimde
Sevda bıkkını sokaklarında şehrinizin..
Ellerim dokunduğunda ellerinize
- Tuhaftır – unutuyorum rengini denizin..

IV
Rüzgar çatlağı dudaklarınızdan
Bir hüzün havalanıyor bir kaval sesiyle
Ve kırık ışıklar bir resim çiziyor kıyıya
Gecenin son nefesiyle
Esrik eskimelerde yanıyor düş..

V
Bilirdim
Sessizliğini sevmektense
Sensizliği sevmeyi
Konuşmalara hasret
Kıskacında dikey ölümlerin ..
Harfleri yitikti çığlıklarınızın
Nedense..

VI
Ne ben ilk kurbandım
Ne de ilk cinayetiydi gecenin
Kan kurusu duvarlardaydı yüzüm
Üstü ustura yaralarıyla dolu resmin
Çizeri bir engerekti kesin..
Zehirlemişti dokununca hüznüm..

VII
Kıblesiz gecelerimde
En dindar hıçkırıklarında yalınlığın
Zifir zindan soluklanışlarında hüznün
Yedi kat gök gibi üstüme çökmüş karanlığın
Rahminde umutsuz bir tohumdu sensiz yeni gün..

VIII
Sen hüznümün bedeni
Sen paletimde her renkte özlemim
Gecemin teni
Hiç bir sevince değişilmez matemim
Yüreğimin ayrık otu
Baktığım her yerde bitenim..
Bensizim / sensizim
“ korkularım, titremelerim ”
Çeyiz sandığımdaki acı..

IX
Dışa vurumlarında sevdanın
Soya çekimi gizlidir hüznün
Ne dinlenir ne dillenir acılarım / bilemezsin
Bir yılkı atıyım suskun kıyılarınızda
Bulutlar yağmur yüklü değil
Kendi içine titriyor zaman
Söz
Bir daha geçmem kapınızdan

X
Sana dokunamadığım an
Gecelerim dilsiz
Günlerim kötürüm
Bil ki
Mezar taşımda adım olmayacak
Bir sabah unuttuğunuzdan..