Yine gece, yine yalnız,
Yine hüzün dolu, yine ağlamaklı…
Öylesine çökmüş ki
karanlıkla birlikte hüzün.
Ne tren misali tüten sigaramın,
ne darda kalmışım gibi,
naylon bardakla içtiğim kahvenin tadı var.
Baş ucumda radyom,
içinde türküler, Anadolu’mdan.
Gel de yanma,
gel de tütme,
gel de ooooof çekme,
gel de ağlama dost…
Ammaaaaa,
gel gör ki;
Yine de seviyorum geceleri,
yalnızlığı, hüznü, ağlamayı…
……………..
Ne düşündün de güldün öyle can?
Çekinme, de hele.
Delinin tekiyim değil mi?
Sen de haklısın gardaş,
sen de haklısın…
21.03.2002
Levent
Kayıt Tarihi : 6.11.2014 14:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Engin Tunca](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/11/06/gecelerim-39.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!