Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
elimi uzatsam,sana değecekmiş sanırlar hala.
geceleri ne çok severim bilirsin...
sen her gece yokluğunla düşlerime gelirsin..
aklınız ne kadar uzakda desede yuregınız onun sıcaklıgını en degıne almış elınızı uzattıgınızda elıne degıl yuregınıze dokunuyorsunuz ne guzel mutlulukları tatmıs yuregınız
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta