Bakarken uzaklara doğru
Karanlığa sordum seni
Gece sessizdi zifir karanlık
Haykırarak bir daha sordum seni
Kayarken bir yıldız
Cevapladı karanlık
Şu kumsaldaki kum taneleri kadar
Sordular onları bana
Ama bilseydim ben onları
Kalırmıydım karanlık ömür boyu
Şimdi biliyorum ki yalnızken ben
Karanlıktan daha karanlığım
Seni yüreğimde beslerken
Aşkıma güneş gibi doğarım
Yanımda sen benim elimi tutarken
Karanlığın kaderine sessizce ağlarım
Kayıt Tarihi : 26.10.2014 00:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!