Gecelere Mahkum Şiiri - Turgut Baki

ah bu geceler yok mu
kapatıp düşünceleri yok saymalar yetmiyor

yüzsüz davetsiz bir misafir gibi
inadına geliyor gün batımlarında
inadına dayanıyor kapıma

çok denedim gün batmadan uykuyla kucaklaşmayı
çaresiz bir saka gibi gecenin öksesine düşmemek için
çok çırpındım çok

lakin olmadı
olamadı
bırakmadı yakamı
hep yakaladı

günlere öfkelendim geceye gebe oldukları için
ki günler de geceden çıkmaktaydı

çaresiz yaşamak vardı seni uzun kara gecelerde
çaresiz naçar kalmak hasretinle
ve çaresiz yanmak tükenmek senli düşlerde

oysa nice insanlar tanıdım
geceye sığınan
ben gibi sevdalara düşüp de
geceyle avunan

kabusum
uzun kara geceleri ana kucağı belleyen
onca insana inat

gece bana düşman

ben
senli düşlerimin sahibi
gecelere mahkum

ah çıkıp şu düşlerimden

bir gelsen de
kurtulsam bu mahkumiyetten