Gecelere Hapsetmişim Kendimi

Gecenin karanlığına gömdüm kendimi..
Elimde bir çakmak, bedenimde ise yorulmuş bir yürek...
Kapalı gözlerle bakıyorum etrafa
Görmüyorum ve bir o kadar da
Anlamıyorum, duyamıyorum hiç bir şeyi.

Bir bakıyorum gecenin ortasında, bir sandaldayım.
Ve sanki bomboş dünyada yalnızım
Etrafı gözlerken fark ediyorum
Ben bile yokum sanki orada
Gecenin hüznüne bıraktım bütün her şeyimi.
Ellerimi, ayaklarımı, gözlerimi, bedenimi, ruhumu.
Bilemiyorum ki nerededirler şimdi.

Her şeyi bırakıp gitmek istiyorum bazen
Öyle sessiz , öyle sakin...kimsenin olmadığı
Ardıma bile bakmadan gitmek istiyorum
Kimseye hoşça kal bile demeden
Yok olmak istiyorum yok..
Oda olmuyor.

Bu hayatta o kadar yoruldum ki..
Perdelerimi hiç açmasam ve boğulsam sigaramın dumanında.
Kalemimle yalnız kalsam bir başıma
Geceler kadar yalnız , geceler kadar karanlık.
Ben gecelere hapsetmişim kendimi.

Bazen yıldız olurum gökyüzünde
Bir gün yarım ay, bir gün dolunay..
Her gece bir başkadır.
Her gecem bir başka.
Ben bir başka..
Keşke sevmeseydim geceleri.
Keşke sevmeseydim..