Gecelerdir Sarhoşluğum

Benimde artık zararlı bir alışkanlığım var
bağımlı kaldığım tiryaki nefesimin...
ve karanlık dolunayda sar’hoş olurum...
yıldırım yüklü yüreğimle
karanlık bir gökgürlemesidir düş’üncelerim...

öylece düş’erim
uçurumların kaybulmuş sokağına
Uykusuzluğu yudumluyorum.
Ayılırken bu şehrin meçhul darlığına.
ve kendimle vedalaşmadan giderim...
Bayılana seni düş’lerken
Aynı vakitte farklı yerlerde olmamız bitirir beni...

Ansızın tutulurken bu meyhane gönlüm
çaresizce çıpınır kaybuluşlarım.
Ve bir seher vahti daha
Iskelesinde takılan vapur olurum.
Tan vakti olurken uyurgezer düşüncelerim.
Tam vaktidir
ağlayarak kendimle yüzyüze senle bakışmaya...