Gecelerden sorun beni

Benim neler çektiğimi
Neler yaşadığımı kimseler bilmez
Hıçkırıklarım duyulmasın diye
Geceleri yastığıma ağzımı kapatır
Zalimlerin zulmüne isyan ederim

Ölümü göze alıp
Zalimlere meydan okumak gelir içimden
Sabrın selamet olduğunu düşünür
Ömrümüzde bir gün olsun
Mutlu bir gün yaşayabilmenin umuduyla
İsyanıma gem vururum

Hiç bir şey sormayın bana
Kıysalar canıma acımadan
Yaksalar bedenimi
Ben tek başına özgürlüğün yolunda
İman gücü silahımla
Düşmüşüm hayatın mücadele dolu yollarına

Bir kartal gibi uçarım o dağdan bu dağa
Mekânım ulaşılmaz sarp kayalıklar
Keskin bakışlarım ve zekâmla
İzlerim göz menzilimde olan
Uçsuz bucaksız yerleri
Yüzünün ardında bilinmeyenleri saklayanlar
Yüze gülüp ardından tuzak kuranlar
Bekleyip görün
Her an patladı patlayacak
İçinde saklı kalan kini nefreti

Mavi gökyüzünü görmek için
Başını göklere kaldıran
Rengârenk çiçek açan ağcılar
Mavi göklere inadına uzanmış
Güneşe aya yıldızlara el uzatmış
Yollarda yürüyen çocuklar sevgililer
Ulu çınarları örnek alacaklar kendilerine

Güneşi ayı yıldızları avuçlayın
Sevgiye aşka mutluluğa umuda yelken açın
Rüzgârın esintisinde
Ağaçların dalların raks edişini seyredin
Güzel bir aşk şarkısına
Yürekten gelen duygularla eşlik edin
Siz sevenler mutluluğa sevinçle yürüyünüz
Sevmeyi bilmeyenler katı yürekliler
Arkanızdan baka kalsınlar

Çocukluğunuzun geçtiği sokakları
Geçmişi yâd ederek adımlayın
Birden,
Mavi gökyüzünü karabulutlar kaplayınca

Sağanak yağmurların altında
Ruhunuz huzura erişsin
Belki de
En mutlu gününüz bu gündür ertelemeyin
Bu günkü yapmanız gerekenleri
Yarına bırakmayın
Ölümle yaşamın arasında duran
İnce bir çizgideyiz hepimiz
Durmayın
Kendinizi cennet misali dünyanın
Mis kokulu bağlarında
Ucan kelebeklerin peşine bırakın

Burnunuzdan sümüklerinizin
Aktığı günleri anımsayın
Eliniz yüzünüz toz çamur olduğu günleri
Aklınıza getirmediniz
Büyüyüp bu günlere geleceğinizi
He çocuk olarak kalmak vardı akıllarda
Çok mutluydunuz değil mi o zamanlar
Gözlerinizden sönmesin umut ışığınız
Ömür dediğimiz
İyi kötü yaşanması gereken süreç
Sırılsıklam ıslanmış
Çamaşır gibi diziliyiz iplerde
Rüzgârların üflemesiyle
Güneşin sıcaklığıyla
Kuruyup gideceğiz bu âlemden

Yüzünüzü yüreğinizi tebessüm ettirecek
Avuçlarıma bıraktığım
İçten samimi kucak dolusu
Sımsıcak selamlarımı üflüyorum
Beni seven sevmeyenlerime
Dostane el uzatıyorum hepinize

İnsan olarak yaratılmışları
Allah için gönülden seviyorum
Benim fikrim kabul görmese de kimilerince
Kimilerinin düşüncelerini bende kabul etmesem de
Yine de yazıyorum
Gönül sayfama fikirlerinizi kelime, kelime
Başımı çevirmeden tereddüde düşmeden
Bakabiliyorum çekinmeden gözlerinizin içine
Hepinize saygı duyuyor ve seviyorum

Vasıf’ım Kurdu, kuşu, şahini kelebeği
Çakalı, tilkisi olmayan dağı ormanı neyleyim
Rengârenk çiçek açmayan bağı bahçeyi neyleyim
İnsanın yüreğini acıtmayan şarkıyı neyleyim
Sırtını dağlara yaslamayan
Yiğidin narasına neden kulak vereyim
Hayatla mücadele kavgası yapmayanla
Neleri konuşup ortak noktayı nasıl buluruz
Dünyamızın cennet bağı içinde
Çeşitli renklerle bezenip
Donatılmış renk cümbüşüyüz.

VASIF TEMEL ÇOBANOĞLU
30.03.2021 SALI