gecelerden bir gece;
gerçeklerin yorduğu,
hayallerin kaybolduğu,
bir günün ölümü yani...
bitmesini istemediğim,
bir rüyanın içindeyim...
şimdi mevsim de;
öyle sonbahar filan değil,
ilkbahar ile yazın arasındaki
kapının tam önündeyim.
içeride sen ve ben,
bir bank'ın üstündeyiz,
ilk yaz yağmurlarının yıkadığı;
saçlarını tarıyor rüzgar...
çiğnediğimiz çimlerin
kokusunun şahitliğinde;
ilk defa seni sevdiğimi söylüyorum...
farkındamısın,
ilk defa tutuyorum ellerini
ve hiç öpemediğim
yanaklarına dokunuyorum,
sen susuyorsun...
biliyorum çok geç kaldım!
bunun da hesabını soruyorsun.
zaman oyun oynuyor bizimle,
olsun de aldırma...
biz bulutlardan; temiz bir sayfa açalım,
kendi yağmurlarımızı yağdıralım
ve kendi şarkımızı yazalım...
bu rüya kıyamete varsın
ve biz hiç uyanmayalım.
hadi şimdi sen de tekrarla,
beni ne kadar sevdiğini, özlediğini
ve artık sen de sarıl bana...
Kayıt Tarihi : 18.11.2018 23:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!