Bir hüzün dolu ay ışığında
Gecenin bir ucunda sen, bir ucunda ben.
Rüzgarın esişinden belli zaten
Her şey kendi yalnızlığında.
Dalıp gitmişsin pencereden
Anıların tozunu eler yıldızlar.
Kadife uykularda beyaz rüyalar
Gecelerde başladı bahar.
Soluk almasını duyarsın sanki,
Rüzgar değil yaprağı kımıldatan.
Gecede kaybolana çoban ateşi sevgi,
Ötesi yalan
Hayal etmezsin de neylersin?
Gökyüzü yıldızlarla genişledi.
Unut o kahır yüklü türküleri gönül!
Gecelerde bahar başladı.
Kayıt Tarihi : 18.4.2015 14:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"Anıların tozunu eler yıldızlar" Bu dize boşlukta.... Şiirde frene basılmış.
"Gecede kaybolana çoban ateşi sevgi," İfade anlamsızlaştırılınca şiir mi oluyor!
Madem bahar gelmiş ayrılık ne? Madem ayrılık var, bahar nerde?
Sevgi, gecede kaybolana yolunu buldurabilecekse ümitsizliğin sebebi ne?
Kes yapıştır gibi dizeler... Akla estiği gibi yazılmış. Sanat bu mu? Şiirin anlamı, musikisi, coşkusu, duygusu nerde?
Madem gece demiş, geceyi anlatmalı. Gecede ayrılığı, ümidi, hüznü, dinginliği bilmem artık ne hissediyor, ne anlatmak istiyorsa onu...
Şiir yazmak için yazılmaz. O kusma gibidir. Geldiğinde tutulmaz. Nasıl geleceğini de debisini de bilir. Kötü bir benzetme, iğrenç ama öyledir. Kusmuksa kusmuktur yani! İçine mideden gelmeyen şeyler karışmaz. Homojendir. Dışardan eklenti kabul etmez.
Haydi bir de güzel misal vereyim. Fesleğense fesleğendir. Bir sapı nane kokmaz. Biber vermez.
Benden bu kadar...
:)
Yıldızlara kadar uzanır
Düşleyince
Geceye ay ışığıyla dolanır
Bir rüya aleminde
Sevdama dalarım
Öylensin(e) Yazar
Sabah olur gündüz kalkarım
Gündüz bir alem gece ben
Yansa da lambalar gece ışıl
Yine de gece gelir ben olurum
TÜM YORUMLAR (5)