Gecelerde Şiiri - Mehmet Çoban

An düşer zamana
Zaman insanda muamma

Gecelerde çizilir zaman
Dönüşür aylar, aydan
Yeni yıla geçer, yıldan

Düdükler çalınır sokaktan
Kulak yırtılır rapraplardan

Gıcırtılar kulaktan
Süzülür karanlıktan

Gidene sevinen adam
Geleni anlamayan
Bitmeyen sorunlardan
Habersiz oyalanan
Birikir çaresizlikte an

Kavganın ortasında duran
Öncesi, sonrası sorulmayan
Anlaşılmayan, tartışılmayan

Gidene ağlamayan
Geleni sorgulamayan
Çılgınca oynayan

Dev cücenin içinde
Devlerin içinde cüce

Zaman çizgide
Gün, ay, yıl deviniminde
Bir akıllının kaleminde
Oynar insanlar kendi kendine

Görünmez kalem görünür kaleme
Yol gösterirken gülerim halime
Aklın, akıllara düşmediği yerde
Oynar gözlerimin önünde perde

Kalemi elinden alınan şair
Zaman düşüncelerde fakir
Okuyanlar olmuyor zahir
Bey elinden düşmez fikir
Sevimsizlik içinde pis, kir

Aramızda ayna vardı geçmişte
Seyrederken hayatımı sergüzeşte

Bakıştık camdan cama
Camlar bana sırsız ayna
Yaslandım gece dolunaya
Dolunay gülerken bana

Düne selam Araf’tan
Yarına selam Araf’tan
Şüphelenmeden aklımdan
İnsanlığıma hazırlanan
Bitmesin gün konuşmadan

Eğlenceler hırsız bana
Saldırıyorlar anıma
Fişekler patlarken havada
Hayatım kızarıyor tavada

01.01.2011 - İzmir