Her gece seni bekler umutlarımı karanlığın içinden alırım
Sevgin aydınlatıyor karanlıklarımı gökyüzüne ayın bile farkına varmadan yıldızları arıyorum
Gözlerim dalar gider o an her yıldızın kaymasıyla uzak oluşunu hatırlarım
Suskun kalır dilim konuşacak dertleşecek dost sigaram olur elimde
Sessizce esen her rüzgar beni sana götürür hayaller kurarım penceremde vuran sesiyle
Ben senin sevginin mahkumuyum dört duvar arasında hala bana inat sevmiyormusun beni
gittiğim bütün hekimler aynı şeyleri söylediler
söz birliği etmişcesine
'aşk hastalığıdır bunun adı
ve çok sarsar insanı bu yaştan sonra'
Devamını Oku
söz birliği etmişcesine
'aşk hastalığıdır bunun adı
ve çok sarsar insanı bu yaştan sonra'
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta