Geceler ve nefesler! Şiiri - Mustafa Cil ...

Gecenin
Matemiyle seni anıyorum
Yokluğunda sokakları arşınlıyorum

Kuşlara
Soruyor medetle anlıyorum
Onlara bakıyor, halimi anlatıyorum

Aşk bu mu?
Diye soruyor çileyi anıyorum
Yârin serencamında aciz kalıyorum

Halin
Devranıyla, öteleri yaşıyorum
Aşkla kalb dirliğinde sürur arıyorum

Yapraklar
Bir bir dalları bırakıyorlar
Kelebekler bir vakte kadar uçuyorlar

Güneş
Çekiliyor mahın hali yaşanıyor
Zaman durmak bilmiyor aşkla yaşıyor

Ne sen,
Ne de senin halinde olan ben
Bahşedenin hükmüyle, nefesleri bilen

Nihayetin
Dirliğinde olacak aşkı seven
Tenlerden geçen, teriyle bezenmeyen

Bin bir
Eza ile geçiyor, şu çileli ömrüm
Nasibin kadriyle nefeslenip şükrederim

Ben aşkı
Ne bilirim, kalpten habersizim
Muhabbet hasretiyle gönlümü demlerim