Geceler Ve Mavi Şiiri - Murat Göçgün

Bir Gecenin Sessizliğinde Düştün Aklıma Aniden
Hafiften Yağmur Eşliğinde Kahve mi yudumlarken
Sigaramın Dumanı Eşlik ediyordu hayallerime
Sen Beliriyorsun karşımda uçup giden her nefeste

Alışamıyorum sensizliğe tüm geceler seni anlatıyor
Karanlıklar çökerken güneşin üstüne seni getiriyor
akrep ile yelkovan bile seni anlatıyor geçen her saniyede
anılar canlanıyor birden gözümün önünde

Hatıralar, anılar, gitmiyor gözümün önünden
Seni seninle yaşamak varken sensizliğe alışıyor bu beden
Rüyalarımı süsleyen güzelliğin kaldı aklımda
birde bana yaşattığın yılların acısı var ruhumda

gitmek bilmeyen sevgin var yüreğime yara yapan
baktığım her yer seni hatırlatır bana sen varsın her anımda
yaşanmaz oluyor artık bu şehir acı veriyor ruhuma
sokaklar, caddeler, sokak lambaları bile sen diyor
seni getiriyor zamanlarıma seni düşürüyor aklıma

seninle yaşamayı hayal ederken mavilerin ufkunda
şimdilerde seni anlatır oldum onlara
bakıp dalarken uzaklara ufuktan bakışın belirir bir anda
Gözlerinin Mavisi alır beni benden götürür bambaşka diyara

Seninle var olmuşken bu kumsalın ucunda
Şimdi ise sensizliği anlatıyorum hırçın dalgara
Her kıyıya vuruslarında alıp götürüyor içimden bir parça
belkide sana getiriyor çektiğim acısı sensizliğin tam ortasında...