Geceler Ve Hayaller Şiiri - İsa Erkol

Geceler çöktü
saatler vuslatı gösteriyor
Yıldızlar uzaklara çoktan göçtü
Bir ümit,belki..Ruhum direniyor...

İnsanlar sustu.
Yalnız benim gibi dertliler uyanık
Hiç ses seda yok burada
Sadece saatten gelir ses; tıt,tık.

Karanlıklar çoktan bastı
Aklımda hep durdu,yine duruyor
Beni bu hale getiren zalimin adı
Ama sevgiden değil artık kederimden anıyor.

Nedense pek yıldız görünmüyor bu gün
Sanırım hava biraz bulutlu
Yağsın yağmur bu gün sanki mazi sanki bugün dün
Gözlerim ağlasa da gönlüm umutlu

Odamda bir hafif ışık
Dalıp gidiyorum çok uzaklara
Ve bedenim yatakta gözlerim açık
Korkmam ki zamanın kurduğu tuzaklara.

Kollarını açmış kucaklamak için
Uzaklarda biri var beni bekliyor
İnansam uçarak giderdim
Sütten yanan ağzım şimdi yoğurdu üflüyor

Gözlerim kapanmıyor bir türlü
Hayallerden hayallere dalıyor
Ama olsun, hayaller gecelerin gülü
O olmayınca geceler çekilmiyor

Olsada şimdi gözlerimde yaş
Mutlu ediyor bu yalancı hayaller
Ve gece bitiyor artık yavaş yavaş
Az sonra gelecek asıl zor gündüzler

Allah'ım görmeyim gündüzleri
Yine vefasızlık yine sahtekarlık olacaksa
Bu dünyanın baharıda aynı, aynı güzleri
Farketmezki mevsim güller solacaksa.

Şimdi vakit oldu sessiz bir seher
Duraksıyorum şöyle bir
Birazdan seherin kuşları öter
Bunu hiç uyumayanlar bilir.

Ve yıldızlar kayboluyor
Geride kalan suskun bir sabah
Artık çaresiz,gözlerim kapanıyor
Dalıyorum uykuya çekerek bir ah! ...