Geceler ve Gündüzler Şiiri - Ömer Tomruk

Karamsar olmak yakışmaz bu aşka,
Bilirim hasretin geceleri yakar içini...
Ulaşamazsın sesine duyamazsın sevildiğini,
Bakarsın ki geceler sessiz.

Kim bilecek yüreğimin feryadını,
Geceler bensiz gündüzler sensiz...

Senin gecelerin var bana verebileceğin,
Benim gündüzlerim gözlerine hasret.
Kalplerimiz b...ir gecede bir gündüzde,
Oysa her vakitte gülmek isteriz...

Tebessüm küsmüşken ağlaşan yüzümüze,
Geceler bensiz gündüzler sensiz.

Gecelerde sadece sen değilsin yanan,
Kavurur benimde içimi bu kara zindan...
Sabahın olmasını beklerken her an,
Şafağı delip güneşi görmek isteriz...

Zaman mefhumu kaybolmuşken gözlerinde,
Geceler bensiz gündüzler sensiz.

Nefesler sıklaşır gecenin ortasında
Dayan yüreğim sabaha az kaldı dersin...
Artık haykırmak istersin ismini umutla
Dudaklar suskun dudaklar sessiz...

Tüm isimler silinmişken benliğinden,
Geceler bensiz gündüzler sensiz

Yokluğun sokulur geceleri koynuma.
Akrep ve yelkovan sevişirken gizlice,
Dalip gidrsin çaresiz kuytuların soğuğuna,
Sevdalar sessiz aşklar sessiz...

Tenimin her zerresi kapılmışken kıskacına
Geceler bensiz gündüzler sensiz.

Yorgun düşer yürek geceleri ağlamaktan,
Her duyduğun sese o diye bakmaktan...
Yeni umutlarla sessizce hayal kurmaktan,
Ben habersiz sen habersiz...

Bi haber yaşamışken bunca vakit aşktan,
Geceler bensiz gündüzler sensiz.

Bir sabah sensizlik yok olup gittiğinde,
Hayat bulacak ruhum sende sevdiğinde...
Yan yana omuz omuza güneşi gördüğümde,
Alem bensiz dünya bensiz...

Gündüzlere birlikte bakmanın mutlulunda,
Ne sen gecelerde bensiz ne de ben sabahlarda sensiz.