Geceler Tanır Beni Şiiri - Zagros Cetinkaya

herkes tanır beni bu kentte
kaldırım taşlarına düştüğüm
sarhoş gecelerden geliyorum
- yetim gülüşlere vurulurkene -

saklıyorum seni ceplerimde
hangi öksüz düşü görsem
hayaller emzirdim

geceler tanır beni
kimliksiz sokaklarında
hovardalığa soyunan
fahişelerin uğrak mekânıdır
vurgun aşklar rıhtımı
- kırık kalplerine tütün basarlar-
sarmalarlar ruhlarına çarpık bacaklı oğlanları
korkak gecelere kahkahalarıyla
meydan okuyanlardırlar onlar

sap-sarı dişleriyle geçmişe gülümseyen
bir elinde sönmüş mum ışıkları
diğer elinde ekmek parçaları taşıyan
emekçi adamların mekânıdır sokaklarım

sisteme öfkelenen
hayata kin kusan
solcuların afişlerine yamalanan yumruğum
elden ele dolaşan kalesnikof kurşunlarında
aydınlanan gecelerden geliyorum
korkuların korkusuyum
korkusuzların keskin bakışlarında bir kahraman

baktığında göremediğin
hissettiğinde genzini yakan
hicazi hayata ağıtlar yakan
anaların ellerinde bir resim
gözlerinde dünya inancına parıldayan ışığım

aynada kanayan
yüzünüm! ...