Geceler sordu Şiiri - Eyüp Doğru

Geceler sordu bana,
Eyüp, kimden kaçıyorsun diye.
Sustum.

Bir anlık tereddüt, içimde yankılanan kelimeler,
cevap vermek bir yük gibi ağırdı.

Sonra fısıldadım.
Sevdiğimden.
O suskunlukta kendimi kaybettim.
Bazıları der ki, aşk bittiğinde nefret doğar.
Ama ben inanmak istemedim.

Gözlerinde hapsolan yıldızları silemezdim.
Onun nefreti, gecenin karanlığında yankılanırken,
ben hâlâ onu sevebiliyordum.

Çünkü yüreğimde ona karşı büyük bir aşk var.
Kirlenmesine izin veremezdim.

Hatıralarımıza dokunan zamanın ellerini geri çekmesini isterdim.
Bir sevdanın gölgesinde nefretin doğmasına katlanamazdım.
Sessizlik uzadı,
geceler anladı,
ben yine kaçıyordum.
Ama belki de kaçmak, en büyük teslimiyetti.