Geceler karabasan aydınlığım hükümsüz,
Dönüşü yok geriye postu bir kez serdi mi?
Bilmez idim bu kadar mutluluğu çekimsiz,
Başımın gölgesinde yoğurmuşum derdimi.
Öyle derin bir yara kanadıkça kanarım,
Çilesinde kavrulduk bir içimlik hayatın.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
