Bırakıp gittiğin o günden beri
Hep ağlattın beni
Geceler karanlık ıssız ve suskun
Güneş hiç doğmaz oldu sensiz
Yüreğimde hep acı ve isyan
Suçum neydi benim yoksa sevmek mi
Acılarla yalnız bırakıp ağlattın beni
Sessizce baktım gökyüzüne
Ala bora olmuş dört yanım
Yüreğimde vurdu beni yalnızlık
Bilemezdim sensiz bu kadar acı ve hüzünlü geçecek
Yalnız kaldığım geceler
Karardı birden bire gözümde kurduğum bütün hayallerim
Dönüp durdum etrafımda
Kayboldu kurduğum düşler
Ay ışığıydı vuran belki o camda ama
Sesin geldi o an kulağıma dönüp baktım sen yoksun
Aynalar hep kırık adını andım ağladım
Azrail çaldı kapıyı sandım
İşte o an yıkıldım kaldım
Gittiğin o günden beri
Geceler hep ıssız ve suskun geçiyor sensiz...
Hüseyin Yanmaz
21/07/2011
Kayıt Tarihi : 21.7.2011 17:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!