Her gece olduğu gibi,
Bu gecede sönmedi evimin ışıkları.
Koca şehir sus pus.
Ortalığı kaplamış yoğun bir sis.
Göz gözü görmüyor.
Caddeler sessiz.
Kurulu sofra.
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
