Hep geceleri basar bu kâbuslar,
gündüz ufak tefek sevinçler sarar yüreği,
ama geceleri, iç yangınları kaplar bedeni,
kararır sanki dünya, yürekle birlik…
Zifir karanlık çöker, simsiyahtır evren,
uzak, çok uzak bir yerlerde, bir ışık vardır sanki.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
