Yokluğunun kıyısında oturup bir deli gibi
Gözlerini içtiğim şu son kadehte
Şarabın tadı gözlerine özlemdi
Gözlerinin karanlığı sinmişti gözlerime
Gözlerin doruklarında ateşler yanan bir geceydi
Sensizlikte seninle bir yerdi sarhoşluk
Durmadan şarap sunuyordu ellerin
İçtikçe kısılıyordu lambada şavk
Kaplıyordu odayı karanlığı gözlerinin
Ve sanki burasında gecenin
Yalnızlığım yitip gidiyordu
Sarhoşluk, sensizlikte seninle bir yer oluyordu.
17.11.1967 Serban
“Yalnızlık Gece ve Karlar” dan
Kayıt Tarihi : 24.5.2006 08:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!