Hüzünlü yüreğinin yüklerini,
Bir rıhtımda öfkeyle döküyorsun
Ağlayarak değiştiremezsin hiçbir şeyi
Çünkü aşk ile yazılmış yaşam şarkımız...
Hüzün salıncağım rüzgârla yarışıyor. İçimin deli fışkınları kurudu. Gözlerimdeki fer sızım sızım sızlıyor ara sıra. İki dudağımın arasından düşmeyen, her yanıp yakıldığımda özgürce kullandığım kelimeler tutarlı, sözcüklerim inatçı, ellerim buz kesmiş, yüreğim gibi.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
