Yarasın, kalbimi dört yandan saran.
Gönlümden eksilmiyor senin sevdan.
Bırakmıyor kalbimi bu çelikten kapan
Ah, bu gönlümü saran sevdan
Nedir benim bu kalbimden geçen.
Geceleri durmadan gönlümü döven.
Yok mudur benim bu halimi gören?
Nerdedir sevdalım, benim derdimi bilen.
Varsın gelmesin, uzaklardan bana baksın.
Aksın gözlerimin yaşı, gece gündüz aksın.
Yârsın gönlüme, uzaklardan bana yârsın.
Yaren gelmesin, geceler bana kalsın
Karasın sen bana, önümde bir limansın
Bir gülüş uğruna beni yollara koyansın
Sen beni niçin ateşlere atarsın
O güzel gülüşünle geceler gönlümü yakarsın
Sen benim en güzel yerindesin, kalbimdesin
Anılarınlar hep benimle, çünkü zihnimdesin
Aşkınla beraber buradasın, içimdesin
Unutamıyorum ben seni her an zihnimdesin
Sen bana arılar, petekler ve balsın
Aşkımı sana vereyim, gönlünü sarsın
Sen bana siyahlar içinde bir aksın
Sen varken gözlerim neden resmine dalsın
Sen benim hem gündüzüm hem gecemsin
Yüzümü güldüren, sebepsiz neşemsin
Benim karanlık bilmeyen gecemsin
Gönlümü ısıtan, sebepsiz neşemsin
Aynaya bakınca seni gördüm gözlerimde
Geceler boyu uyumadım, sen vardın fikrimde
Bazı geceler kayboldum ahu gözlerinde
Artık çok mutluyum senin sayende
Ben sana aşkımı gecelerde gizledim
O gözlerini her gece daha bir özledim
Sessizliği ben sana süsledim
Ne kadar sessiz olsa da geceler benim
Gülüşünle açılır gönül evimde pencereler
Karanlık da olsa benimdir geceler
Gülüşünle gece ışıklar da gelseler
Aydınlık da olsa benimdir geceler
Kara geceler beni sana demler
Sana olan sevgim burada, kalbimde bekler
Gözlerim seni izler, kulaklarım seni dinler
Kara geceler beni sana demler
29 Ekim 2020
Engin GüvenKayıt Tarihi : 8.11.2020 00:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!