Geceler Şiiri - Kenan Tortum

Geceler karanlık, geceler dertli ve yorgun.
Geceler sırdaşım, geceler sisli ve durgun.
Rüzgarın sesiyle kucaklaşır, yıldızlara tutkun,
Geceler ıssız, sessizce doğan Ay'a vurgun.

Geçmişim oynar mehtabın gölgesinde
Duygularım hüzünlenir seni düşündüğümde
Küskünüm gündüze, şimdi ecelin pençesinde
Beni huzura kavuşturan o, masum geceler.

Kimse yok, herkes uykuda, bir ben varım
Rüzgar'la dans eden dalgaların sesi ve Ay
Ağacın dalları, sanki duygularıma yön veren
Yine seni besteler içimdeki rengarenk geceler.

Doruğa çıktı gözyaşlarım, zaman ilerledikçe
Hıçkırıklar la yüzleşiyor, titreyen dudaklarım
Rüzgar'a tutunan sigaramın dumanı giderken
Beni yine sarmalayan, gönüldaşım, geceler

Her gününden farklı bu gece, sanki masal gibi
Doğacak Güneş'le yok olacak, hayallerim şimdi
Izdırap verir gündüz, acı veriri insafsız gerçekler
Keşke saklasa beni, gün'e karşı solgun geceler

Nasıl geçti onca sene, nasıl dayandı bu can ?
Uçar giderdi ruhum, mehtabım da olmasan
Lime lime ederdi beni, gündüzün ışıltıları
Basmasaydı bağrına, gözü yaşlı, uzun geceler

Bu son gecem olsun, yıldızlar da olmasın gökte
Bu gece dinlensin Ay, o'nun yerini de sen süsle
Dalgalarla rüzgar, bıraksın bu son dansı bize
Sonra çeksin beni içine, mutlu bir sonla, geceler..